Een cadeautje

Een paar jaar geleden waren we op bètakamp in Zuid-Limburg met V5. Ik was de foto’s van die dag aan het uploaden naar onze schoolsite. Naast me stond een bakje Engelse Drop.

De leerlingen waren onder leiding van Marten en Per-Ivar bezig met het maken van raketjes. Deze raketjes schieten we af met een luchtdruksysteem met een lange buis en een fietspomp. Om deze papieren raketjes een beetje stabiel te houden tijdens de vlucht maken we de neus van plasticine, een soort klei dat lang kneedbaar blijft.

Ik was geconcentreerd bezig en Marten zag zijn kans schoon. Hij kleide met de voor hem kenmerkende nauwkeurigheid een Engels dropje van zwarte klei en legde dat in het bakje naast mij. Ik nam gretig weer een hand drop en stak het in mijn mond. Ik at het op: het smaakte wel wat merkwaardig maar achter me barstte de goegemeente (Marten dus, Per-Ivar en ook Bonita) in keihard gelach uit.

Dit voorval werd me nog lang nagedragen en ik liet ook niet na ook op gezette tijden, als het ter sprake kwam, Marten een beetje een schuldgevoel te geven door, enigszins dramatisch “Ik had geen kans!” te roepen. Wat ook in feite zo was natuurlijk.

Vandaag hebben we het definitief goedgemaakt. Op de eerste bijeenkomst in ons mooie nieuwe MAVO-gebouw, kreeg ik bij de champagne een grote doos in handen gedrukt van Bonita. Vol verwachting stond de zo’n 15 vrouw en man tellende Scienceclub om me heen: ik moest het uitpakken. Hieronder zie je wat het was.

Stuk voor stuk Engelse Drop, maar allemaal dus niet echte Engelse drop. Bonita had aan het begin van de kerstvakantie ons Scienceteam gevraagd iets te maken in dit thema. Wat een schatten!

Even per stuk:

Bonita haakte 21 (!) Engelse dropjes.

 

 

 

 

 

Maurice geeft ook wiskunde en is dol geometrische figuren en bouwen. Een hele grote Engelse Drop!

 

 

 

 

Caspar graveerde op de lasercutter een tafereel met Engels drop en schreef daarop: “C’est n’est pas ene confiserie de réglisses à l’anglaise.” Ongetwijfeld een verwijzing naar Margritte.

 

 

 

José kocht wel eetbare maar niet van drop gemaakte Engelse Drop: Marsepein!

 

 

 

 

Rolf ontwierp eerst in Tinkercad twee Engelse dropjes en drukte dat af op onze tweekleuren 3D-printer.

 

 

 

 

Marten tekende een bouwpakket voor papieren Engelse Drop.

 

 

 

 

 

Esther kleide (!) hele kleine en scherpe Engelse dropjes. Niet van echt te onderscheiden.

 

 

 

 

Ik was en ben volstrekt ontroerd. Wat een lieverds! Echte makers!

Arjan van der Meij

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *